三字經(jīng)全文帶拼音(共23頁)

1、精選優(yōu)質文檔-傾情為你奉上三字經(jīng)rénzhchxìngbnshàn人之初,性本善xìngxingjìnxíxingyun性相近,習相遠gubújiàoxìngniqin茍不教,性乃遷jiàozhdàoguìyzhun教之道,貴以專xmèngmzélínch昔孟母，擇鄰處zbùxuéduànjzhù子不學，斷機杼dòuynshnyuyìfng竇燕山，有義方jiàowzmí

2、;ngjùyáng教五子，名俱揚yngbújiàofùzhguò養(yǎng)不教，父之過jiàobùyánshzhduò教不嚴，師之惰zbùxuéfisuyí子不學，非所宜yòubùxuélohéwéi幼不學，老何為yùbùzhuóbùchéngqì玉不琢，不成器rénbùxuébùzhyì人不學，不知義wè

3、irénzfngshàoshí為人子，方少時qnshyuxílyí親師友，習禮儀xingjilíngnéngwnxí香九齡，能溫席xiàoyúqnsudngzhí孝于親，所當執(zhí)róngsìsuìnéngrànglí融四歲，能讓梨tìyúzhngyíxinzh弟于長，宜先知shuxiàotìcìjiànwén首孝弟，次見聞zhmushùsh

4、ímuwén知某數(shù)，識某文yérshíshíérbi一而十，十而百biérqinqinérwàn百而千，千而萬sncáizhtindìrén三才者，天地人sngungzhrìyuèxng三光者，日月星sngngzhjnchényì三綱者，君臣義fùzqnffùshùn父子親，夫婦順yuchnxiàyuqidng曰春夏，曰秋冬csìshíyùnbùqi

5、3;ng此四時，運不窮yunánbiyuxdng曰南北，曰西東csìfngyìnghzhng此四方，應乎中yushuhumùjnt曰水火，木金土cwxíngbnhshù此五行，本乎數(shù)yurényìlzhìxìn曰仁義，禮智信cwchángbùróngwn此五常，不容紊dàoliángshmàishjì稻粱菽，麥黍稷cliùgrénsushí此六谷，人所食mniúyángjqun

6、sh馬牛羊，雞犬豕cliùchùrénsusì此六畜，人所飼yuxnùyuijù曰喜怒，曰哀懼àiwùyùqqíngjù愛惡欲，七情具páotgémùshíjn匏土革，木石金syzhúnibyn絲與竹，乃八音gozngzfùérshn高曾祖，父而身shnérzzérsn身而子，子而孫zìzsnzhìxuánzng自子孫，至玄曾nijizúrénzh

7、lún乃九族，人之倫fùznffùcóng父子恩，夫婦從xingzéyudìzégng兄則友，弟則恭zhngyòuxùyuypéng長幼序，友與朋jnzéjìngchénzézhng君則敬，臣則忠cshíyìrénsutóng此十義，人所同fánxùnméngxjingji凡訓蒙，須講究xiángxùngmíngjùdòu詳訓詁，明句讀w

8、éixuézhbìyuch為學者，必有初xioxuézhngzhìsìsh小學終，至四書lúnyzhèrshípin論語者，二十篇qúndìzjìshànyán群弟子，記善言mèngzzhqpinzh孟子者，七篇止jingdàodéshurényì講道德，說仁義zuòzhngyngzsb作中庸，子思筆zhngbùpinyngbúyì中不偏，庸不易dàxiod

9、àizhùljì大小戴，注禮記shùshèngyánlyuèbèi述圣言，禮樂備yuguófngyuysòng曰國風，曰雅頌hàosìshdngfngyng號四詩，當諷詠shjìwángchnqizuò詩既亡，春秋作yùbobinbiéshànè寓褒貶，別善惡snzhuànzhyugngyáng三傳者，有公羊yuzushìyugliáng有左氏，有谷梁jngj

10、6;míngfngdúz經(jīng)既明，方讀子cuqíyàojìqíshì撮其要，記其事wzzhyuxúnyáng五子者，有荀揚wénzhngzjílozhung文中子，及老莊jngztngdúzhsh經(jīng)子通，讀諸史koshìxìzhzhngsh考世系，知終始zìxnóngzhìhuángdì自羲農(nóng)，至黃帝hàosnhuángjshàngshì號三皇，居上世táng

11、yuyúhàoèrdì唐有虞，號二帝xingyxùnchngshèngshì相揖遜，稱盛世xiàyuyshngyutng夏有禹，商有湯zhuwénwchngsnwáng周文武，稱三王xiàchuánzjitinxià夏傳子，家天下sìbiziqinxiàshè四百載，遷夏社tngfáxiàguóhàoshng湯伐夏，國號商liùbizizhìzhòuwáng

12、六百載，至紂亡zhuwwángshzhzhòu周武王，始誅紂bbizizuìchángji八百載，最長久zhuzhédngwánggngzhuì周轍東，王綱墜chnggngshàngyóushuì逞干戈，尚游說shchnqizhngzhànguó始春秋，終戰(zhàn)國wbàqiángqxióngch五霸強，七雄出yíngqínshìshjinbìng嬴秦氏，始兼并chuánèrshìc

13、hhànzhng傳二世，楚漢爭gozxnghànyèjiàn高祖興，漢業(yè)建zhìxiàopingwángmngcuàn至孝平，王莽篡gungwxngwéidnghàn光武興，為東漢sìbiniánzhngyúxiàn四百年，終于獻wèishwúzhnghàndng魏蜀吳，爭漢鼎hàosnguóqìlingjìn號三國，迄兩晉songqíjìliángch&#

14、233;nchéng宋齊繼，梁陳承wéináncháodjnlíng為南朝，都金陵biyuánwèifndngxi北元魏，分東西ywénzhuygoqí宇文周，與高齊dàizhìsuíyìty迨至隋，一土宇búzàichuanshtngxù不再傳，失統(tǒng)緒tánggozqyìsh唐高祖，起義師chúsuíluànchuàngguój除隋亂，創(chuàng)國基èrsh

15、37;chuánsnbizi二十傳，三百載liángmièzhguónigi梁滅之，國乃改liángtángjìnjíhànzhu梁唐晉，及漢周chngwdàijiyuyóu稱五代，皆有由yánsòngxngshòuzhushàn炎宋興，受周禪shíbchuánnánbihùn十八傳，南北混liáoyjndìhàofn遼與金，帝號紛dàimièliá

16、;osòngyóucún迨滅遼，宋猶存zhìyuánxngjnxùxi至元興，金緒歇yusòngshìyìtongmiè有宋世，一同滅bìngzhngguójinróngdí并中國，兼戎狄míngtàizjiqnsh明太祖，久親師chuánjiànwénfngsìsì傳建文，方四祀qinbijngynglèsì遷北京，永樂嗣dàichóngzhnm

17、éishnshì迨崇禎，煤山逝qngtàizyngjngmìng清太祖，膺景命jìngsìfngkèdàdìng靖四方，克大定zhìxuntngnidàtóng至宣統(tǒng)，乃大同shíèrshìqngzuòzhng十二世，清祚終dúshzhkoshílù讀史者，考實錄tnggjnruòqnmù通古今，若親目kuérsongxnérwéi口而誦，心而維ch

18、5;oyúsxyús朝于斯，夕于斯xzhòngníshxiàngtuó昔仲尼，師項橐gshèngxiánshàngqínxué古圣賢，尚勤學zhàozhnglingdúllún趙中令，讀魯論bjìshìxuéqiqín彼既仕，學且勤ppúbinxiozhújin披蒲編，削竹簡bwúshqizhmin彼無書，且知勉tóuxuánliángzhucìg

19、頭懸梁，錐刺股bbújiàozìqínk彼不教，自勤苦rúnángyíngrúyìngxu如囊螢，如映雪jisupínxuébúchuò家雖貧，學不輟rúfùxnrúguàjio如負薪，如掛角shnsuláoyóukzhuó身雖勞，猶苦卓sloquánèrshíq蘇老泉，二十七shffèndúshjí始發(fā)奮，讀書籍bjìloy&

20、#243;uhuchí彼既老，猶悔遲rxioshngyízos爾小生，宜早思ruòliánghàobshíèr若梁灝，八十二duìdàtíngkuídushì對大廷，魁多士bjìchéngzhòngchngyì彼既成，眾稱異rxioshngyílìzhì爾小生，宜立志yíngbsuìnéngyngsh瑩八歲，能詠詩mìqsuìnéngfùqí泌七歲，能賦棋byngwùrénchngqí彼穎悟，人稱奇ryòuxuédngxiàozh爾幼學，當效之càiwénjnéngbiànqín蔡文姬，能辨琴xièdàoyùnnéngyngyín謝道韞，能詠吟bnzqicngmn彼女子，且聰敏rnánzdngzìjng爾男子，當自警tángliúyànfngqsu&