清版《弟子規(guī)》全文拼音帶解釋

1、d 1z i gu i弟子規(guī)z o ng x u【總敘】d 1z 1gu ish eng re n x un sho uxi a o t1 c1 j1 n x 1 n弟子規(guī)圣人訓首孝悌次謹信f a na izh ong er q in r e ny ou yu l 1ze xi e w e n泛愛眾而親仁有余力則學文r uzo【入則孝】f umuh u y 1 ng wuhu a nf u mumi ngx i ng wu l a n父母呼 應勿緩父母命行勿懶f umuji a ox u j 1ng t i ng f u mu z ex u sh u n ch e ng父母教 須敬聽父母責須順

2、承d o ng z e:we n xi a z eq 1 ngch e n z ex 1 ngh u n z e d 1g冬則溫 夏則凊晨則省昏則定ch 口b 1g a of a n bil mi a nj u y o ij ch a ng y e wubi a n出必告 反必面居有常業(yè)無變sh 1su ixi a o wu sha n wei g o u shi a n we i z i d a o ku i事雖小 勿擅為茍擅為子道虧wusu ixi a o wu s ic a ngg o u s ic a ngq i n x i n sh a ng物雖小 勿私藏茍私藏親心傷q i n su

3、 o h a <ol 1 we i j uq i n su o wuj i nwe i q u親所好力為具親所惡謹為去sh e n y o u sha ng y i q i n yo ud e y o u sh ang y i q i n xi u身有傷貽親憂德有傷貽親羞q i n a i woxi a o h e ndnq i n z e ngwoxi a o f a ng xi d n親愛我孝何難親憎我孝方賢q i n y o u gu oji a n sh i ge ng y i wu s er o u wu sh e ng親有過諫使更怡吾色柔吾聲ji a bu r uyu e f

4、 u jinh ao q 1 su it a wu yu an諫不入悅復諫號泣隨撻無怨q i n y o u j iy ao xi a n chd ngzh o u y e sh 1b u l i chu dng親有疾藥先嘗晝夜侍不離床s a ng s a n nid nch d ng b e iy e j u ch u bi an ji u r o u ju e喪二年常悲咽居處變酒肉絕s a ng j 1 n 1 ij 1 j 1 n ch(總 ng sh 1 s i zh er u sh 1 sh e ng喪盡禮祭盡誠ch u【出事死者z e t 1 貝g弟】如事生xi mg d ao y

5、 oud 1 d aogmg xi eng d 1 m uxi aoz a zh ong兄道友弟道恭兄弟睦孝在中c d w u q ingyu an h e shengy dn y u r 6f enz 1 m in財物輕怨何生言語忍忿自泯hu o yinsh i hu o zu oz duzhdig zh e xionyduzh e hdu或飲食或坐走長者先幼者后zh3ng h口 r cnj id aji aorcnbu z aji j1 d ao長呼人即代叫人不在已即到chaig zm zh ang w uh 口m ingdui z mzh digw uxi cnn mg稱尊長勿呼名對尊長勿見厶匕冃能l Uy uzh digj 1q 口y izh ang w u y dntu 1 gmg l i路遇長疾趨揖長無 言退恭、立q丨xi am ach Cg xa j 口guo y dud aba bu y u騎下馬乘下車過猶待百止 步余zh dng zhe l iy duwu zu ozh dig zhy.、e zu om ing ni dzu o長者、立幼勿坐長者坐命乃坐z m :zh dig qi dnsh可ig yaod idi b uw cnque f .百y i尊長、八刖聲要低低不聞卻非宜j inb iq utu ibi ch iwen